چگونگی پیدایش شتر مرغ ها و اهلی شدن آنها

رفتار شناسی:

در خارج از فصل تولیدمثل، شترمرغ‌ها به صورت گله‌ای زندگی می ‌کنند. این گله‌ها از جنس و سنین مختلفی تشکیل شده و اکثرا در اطراف گودال‌های پر از آب زندگی می‌کنند. برخلاف آنچه به نظر می‌رسد در گله‌های شترمرغ یک سلسله مراتب اجتماعی برقرار است بطوریکه گله را یک شترمرغ بالغ نر یا ماده اداره می‌کند.

در فصل‌ تولید مثل گله‌ها بسیار کوچک می‌شوند بطوریکه به تنهایی یا به صورت جفت زندگی می‌کنند. شترمرغ‌ها پرندگانی هستند که در 75% مواقع از ارتباط و مواجهه با سایر پرندگان و پستانداران اجتناب می کنند و علت این رفتار را نوعی تاکتیک دفاعی میدانند. شترمرغ‌ها روزگردند بطوریکه شب‌ها به خوابیدن و روزها به قدم زدن، ایستادن و نوک زدن مشغولند. شترمرغ‌ها یک سوم روز را به خوردن اختصاص می دهند. شترمرغ‌ها غذای خود را بصورت بصری انتخاب می کنند علاوه بر آن، آن‌ها از همه بخش‌های گیاهان استفاده نمی‌کنند. بطوریکه با نوک خود برگ ها را از درختچه ها جدا می کنند.

شترمرغ‌ها از انواع مختلف گیاهان استفاده می‌کنند و نوع این گیاهان بسته به آن که در چه موقع از سال قرار دارند متغیر است. گیاهان و علف‌هایی که در طول سال سبز هستند به گل‌ها، میوه‌ها، گیاهان چوبی و گیاهان آبدار ارجحیت دارند. یک شترمرغ بالغ بطور متوسط روزی 5-6 کیلوگرم گیاه می‌خورد.

شترمرغ‌هایی که تنها زندگی می‌کنند نسبت به آن‌هایی که گله‌ای زندگی می‌کنند زمان کمتری را صرف غذا خوردن می‌کنند. شترمرغ‌ها وقتی سر خود را به منظور غذا خوردن پایین می‌آورند دیگر قادر به دیدن اطراف خود نیستند به همین دلیل دیده شده هر چه گله بزرگتر باشد تعدا شترمرغ‌هایی که سر خود را بالا نگه می‌دارند کاهش می‌یابد زیرا که احساس امنیت بیشتری می‌کنند.

به طورکلی نرها نسبت به ماده‌ها هوشیار و باهوش‌ترند و زمان کمتری را صرف غذا خوردن می‌کنند و بیشتر به مراقبت از خود و گله می‌پردازند.